 |
|
|
|
|
Jerzyki prawem chronione
Jerzyk objęty jest ochroną gatunkową ścisłą na mocy ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr. 92, poz.880, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt (Dz. U. Nr. 220, poz.2237), które wprowadziło m. in. następujące zakazy:
- zabijania, okaleczania, chwytania, transportu, pozyskiwania, przetrzymywania a także posiadania żywych zwierząt;
- niszczenia ich jaj, postaci młodocianych i form rozwojowych:
- niszczenia ich siedlisk i ostoi;
- niszczenia ich gniazd, mrowisk, nor, legowisk, żeremi, tam, tarlisk, zimowisk i innych schronień;
- wybierania, posiadania i przechowywania ich jaj;
- umyślnego płoszenia i niepokojenia.
Zgodnie z interpretacją Ministerstwa Środowiska wydaną w związku z zapytaniami organizacji ekologicznych, zakaz niszczenia siedlisk gatunków zwierząt podlegających ochronie prawnej jednoznacznie dotyczy również jerzyków gnieżdżących się w budynkach, a w szczególności w stropodachach.
Podstawą przytoczonej ustawy i rozporządzenia jest Prawo ochrony środowiska przyjęte w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo to obowiązuje wszystkie podmioty i każdego obywatela niezależnie od wykonywanej profesji. Prawo to zostało przyjęte w oparciu o dyrektywy Rady Europy, jest więc zgodne z prawem obowiązującym nas od wstąpienia do Zjednoczonej Europy. Dalszym krokiem dla ochrony środowiska jest ustawa z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.
Art.2. 1. Przepisy ustawy stosuje się do bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku lub do szkody w środowisku:
1) spowodowanych przez działalność podmiotu korzystającego ze środowiska stwarzającą ryzyko szkody w środowisku;
2) spowodowanych przez inną działalność niż ta, o której mowa w pkt. 1, podmiotu korzystającego ze środowiska, jeżeli dotyczą gatunków chronionych lub chronionych siedlisk przyrodniczych oraz wystąpiły z winy podmiotu korzystającego ze środowiska.
Art. 6. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) bezpośrednim zagrożeniu szkodą w środowisku – rozumie się przez to wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia szkody w środowisku w dającej się przewidzieć przyszłości;
2) chronionych siedliskach przyrodniczych – rozumie się przez to:
c) siedliska oraz miejsca rozrodu gatunków chronionych;
Dalej ustawa precyzuje szczegółowo co rozumie się przez pojęcia: gatunki chronione, naprawa elementów przyrodniczych oraz szkoda w środowisku.
Art.9. ustawy stanowi o tym, że w razie wystąpienia szkody podmiot korzystający ze środowiska obowiązany jest podjąć niezwłocznie działania zapobiegawcze.
Wreszcie w rozdziale 6 Przepisy karne Art. 28. głosi: Kto będąc obowiązany na podstawie art.9, nie podejmuje działań zapobiegawczych lub naprawczych podlega karze grzywny.
inż. Adam Gatniejewski
|
|
